 ٨٥: سورة البروج
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به‌ناوی خوای به‌خشنده‌ی میهره‌بان
وَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿1﴾
سوێند به ئاسمانی خاوه‌ن ئه‌ستێره‌و هه‌ساره‌ی گه‌وره.
وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿2﴾
به‌و ڕۆژه‌ی که به‌ڵێن دراوه پێش بێت (واته ڕۆژی قیامه‌ت).
وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿3﴾
به شایه‌ت و شایه‌تی له‌سه‌ر دراو، یاخود به شایه‌ت و بینراوه‌کان، (تاوانباران ئاماده‌ن و هه‌رچی ئه‌نجامیان داوه تۆمارکراوه له‌سه‌ریان، جگه له ده‌ست و قاچ و زمان و پێستیان هه‌مووی خوای گه‌وره ده‌یهێنێته زمان و شایه‌تی ده‌ده‌ن)…
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿4﴾
به کوشت چن، نه‌فرینیان لێبێت، ئه‌وانه‌ی که چاڵیان هه‌ڵکه‌ند (بۆ ئیمانداران)…
النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿5﴾
ئاگری داگیرساوو به‌تینیان تیا کرده‌وه…
إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ ﴿6﴾
کاتێك که به ده‌وریدا دانیشتبوون…
وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ ﴿7﴾
له نزیکه‌وه چاودێری ئه‌و کاره‌ساته‌یان ده‌کرد که به‌سه‌ر باوه‌ڕداراندا ده‌هێنرێت و خۆیان له نزیکه‌وه سه‌رپه‌رشتییان ده‌کرد.
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿8﴾
ئه‌م ڕق و داخ له دڵییه‌یان له ئیمانداران هه‌ر له‌به‌ر ئه‌وه بوو که ئه‌و (ئاده‌میزاده ژیرانه) باوه‌ڕی به‌تینیان هێنابوو به‌خوای باڵاده‌ستی شایسته‌ی سوپاسگوزاریی.
الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿9﴾
ئه‌و زاته‌ی که خاوه‌نی هه‌موو شتێکه له ئاسمانه‌کان و زه‌ویدا، (ئه‌و) خوایه‌ی شایه‌ته له‌سه‌ر هه‌موو شتێك و ئاگای له هه‌موو شتێکه.
إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ ﴿10﴾
به‌ڕاستی ئه‌وانه‌ی که به‌ڵاو ناخۆشی و ته‌نگانه‌و پیلان دژی پیاوانی ئیماندارو ئافره‌تانی ئیماندار ده‌خه‌نه کارو پاشان هه‌ر به‌رده‌وام ده‌بن و کۆڵ ناده‌ن و په‌شیمان نابنه‌وه سزای دۆزه‌خ و سزای سوتێنه‌ر بۆ ئه‌وانه‌یه.
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ ﴿11﴾
به‌ڕاستی ئه‌وانه‌ی که باوه‌ڕیان هێناوه‌و کرده‌وه چاکه‌کان ئه‌نجام ده‌ده‌ن، باخه‌کانی به‌هه‌شت که جۆبارو ڕووبار به‌ژێر دارو دره‌خته‌کانیاندا ده‌ڕوات بۆیان ئاماده‌یه، هه‌ر ئه‌وه خۆی له خۆیدا سه‌رکه‌وتن و سه‌رفرازیه‌کی زۆر گه‌وره‌و بێ سنورو بێ وێنه‌یه.
إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ ﴿12﴾
به‌ڕاستی تۆڵه‌ی په‌روه‌ردگارت (ئه‌ی پێغه‌مبه‌ر صلی الله علیه وسلم، ئه‌ی ئیماندار) زۆر توندو تیژوو به‌هێزه.
إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ ﴿13﴾
به‌ڕاستی هه‌ر ئه‌و زاته‌یه که سه‌ره‌تا (هه‌موو شتێکی دروستکردووه)، دوای نه‌مانیشی (زۆر لای ئاسانه) دووباره دروستی بکاته‌وه.
وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿14﴾
هه‌ر ئه‌ویش زاتێکی زۆر لێ خۆش بوو به سۆزو دلۆڤان و دڵسۆزه (بۆ ئیمانداران).
ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ﴿15﴾
خاوه‌نی ته‌ختی بڵندو به‌رزو پایه‌داره.
فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ ﴿16﴾
هه‌رچی بیه‌وێت ئه‌نجامی ده‌دات، هه‌رچی بیه‌وێت که‌س ناتوانێت ده‌ست بێنێته ڕێی.
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ ﴿17﴾
ئایا هه‌واڵی له‌شکرو سوپاکانت پێ نه‌گه‌یشتووه؟ (ئه‌وانه‌ی که یاخی بوون له پێغه‌مبه‌ران و یه‌ك خوا ناسی).
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿18﴾
له‌شکری فیرعه‌ون و (ثمود) قه‌ومی (صاڵح) پێغه‌مبه‌ر (چیمان لێ کردن و چیمان به‌سه‌ر هێنان).
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ ﴿19﴾
له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌شدا ئه‌وانه‌ی کافرو بێ باوه‌ڕن (ته‌مێ نابن به‌ڵکو هه‌ر سه‌رگه‌رمی) به درۆخستنه‌وه‌و (دژایه‌تی ئه‌م ئاین و به‌رنامه و قورئانه‌ن).
وَاللَّهُ مِن وَرَائِهِم مُّحِيطٌ ﴿20﴾
(به‌ڵام با بزانن)، ده‌سه‌ڵاتی خوا ده‌وره‌ی داون له‌ده‌ستی ده‌رناچن.
بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَّجِيدٌ ﴿21﴾
(ئه‌وه‌ی ئه‌وان دژایه‌تی ده‌که‌ن) ئه‌و قورئانه زۆر به‌رز و بڵندو پایه‌داره (که هه‌رگیز ناتوانن نووره‌که‌ی خامۆش بکه‌ن).
فِي لَوْحٍ مَّحْفُوظٍ ﴿22﴾
که له لاپه‌ڕه‌ی تایبه‌تی و له‌سه‌ر تابلۆی پیرۆز پارێزراوه له (لوح المحفوظ)دا.
|