 ٩٩: سورة الزلزلة
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به‌ناوی خوای به‌خشنده‌ی میهره‌بان
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿1﴾
کاتێک که زه‌وی ته‌کانی داو بومه‌له‌زره به‌هێزه‌که‌ی بۆ پێش هات.
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿2﴾
هه‌رچی له زه‌ویدا هه‌بوو له مادده سه‌نگینه‌کانی ناوی ده‌رپه‌ڕاندو هێنایه ده‌ره‌وه.
وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا ﴿3﴾
ئه‌و کاته ئاده‌میزادی (ئه‌و سه‌رده‌مه، به سه‌رسامیه‌وه) ده‌ڵێت: ئه‌وه چیه‌تی، چی ڕوویداوه (ئیماندار هه‌ست ده‌کات کۆتایی دنیایه‌و به‌رپابوونی ڕۆژی ڕه‌ستاخێزه، بێ ئیمانیش سه‌ری لێ ده‌شێوێت و نازانێت به‌ره‌و کوێ ڕابکات).
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿4﴾
هه‌واڵی ئه‌و ڕۆژه وا ده‌گه‌یه‌نێت.
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا ﴿5﴾
که په‌روه‌ردگارت (ئه‌ی ئینسان) فه‌رمانی بۆ ده‌رکردووه‌و (کاتی کۆتاییه).
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿6﴾
ئه‌و ڕۆژه خه‌ڵکی ده‌سته ده‌سته به‌ره‌و گۆڕه‌پانی لێپرسینه‌وه، ڕاپێچ ده‌کرێن، تا کارو کرده‌وه‌کانیان ببیننه‌وه (دیاره که نامه‌ی کرده‌وه‌کان تۆمار کراوه به ده‌نگ و ڕه‌نگه‌وه).
فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ﴿7﴾
جا ئه‌وه‌ی که به‌قه‌ده‌ر تۆزقاڵی ئه‌تۆمێك خێرو چاکه‌ی ئه‌نجام دابێت ده‌یبینێته‌وه‌و (پاداشتی هه‌یه).
وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ﴿8﴾
ئه‌وه‌ش که به‌قه‌ده‌ر تۆزقاڵی ئه‌تۆمێك شه‌ڕو خراپه‌ی هه‌بێت ده‌یبینێته‌وه‌و (سزای وه‌رده‌گرێت).
|